Strona główna Dane pogodowe Ogłoszenia drobne Strefa humoru Biuro reklamy Wyszukiwarka Kontakt Polecamy Trwa budowa drogi w Klawku Nadchodzące wydarzenia Nasze filmy
Nawet jeśli (pech!) trafi się niewypał, to po prostu naciskamy spust jeszcze raz, bębenek przeskakuje do kolejnego naboju i strzela. Rewolwer w większości przypadków nie ma także bezpiecznika (uważa się, że długa droga i znaczna siła, której potrzeba do uruchomienia spustu, są wystarczającym zabezpieczeniem), o którego
Tekst opublikowany w OMZ “Ochroniarz” Nr 26 (grudzień 2001 – styczeń 2002). Wykuł się w trakcie licznych zderzeń organizmu z betonem, zarówno mundurowym, jak i cywilnym. Miało to ewidentny wpływ na jego sarkastyczną formę. Niektóre aspekty przez 10 minionych lat były już dosyć szeroko powtarzane lub dyskutowane i przez to mogą się Czytelinkom wydawać znajome. Warto jednak zauważyć, że w tamtym czasie to ujęcie tematu bezpieczeństwa było nowatorskie. Tekst jest w takim brzmieniu, w jakim go wysłałem do redakcji. Chcę zasygnalizować istnienie pewnego problemu wiążącego się z bezpieczeństwem i skutecznością szkolenia pracowników ochrony i funkcjonariuszy służb mundurowych, a także posiadaczy broni do celów ochrony osobistej. Mianowicie w rozmowach na temat strzelectwa i pracy z bronią bojową niejednokrotnie można się zetknąć z obiegowymi opiniami odnoszącymi się czy to do samej broni czy też do procedur posługiwania się nią. Twierdzenia te wygłaszają zarówno osoby, po których można by się spodziewać znawstwa tematu, jak i kompletni laicy. Niektóre z tych stwierdzeń weszły już do potocznego obiegu nieomal na prawach przysłów. Niestety, profesjonalne strzelectwo nie ma do nich tyle szczęścia co np. brydż, gdzie zabawne i celne powiedzonka trafnie oddają pewne zawiłości gry. Świat strzelectwa jawi się raczej jako strefa mroku, opanowana przez nieuctwo i strach, a jego sztandarowe powiedzonka noszą bardziej piętno przesądu niż zdrowego podejścia. Poniżej kilka przykładów: „Raz do roku każda broń sama strzela.” – to zdanie słyszał chyba każdy, nie do każdego jednak dociera jego oczywista niedorzeczność. Równie dobrze można zacząć wierzyć w kije samobije i tysiąc innych bajek. Osoby, które coś takiego pozwoliły sobie wbić do głowy, zdają się traktować broń jak nieokiełznany żywioł, mogący w każdej chwili wyrwać się spod kontroli i spowodować tragedię. Tymczasem rzeczywistymi przyczynami wypadków z bronią są brak znajomości budowy i zrozumienia zasad działania broni, lekceważenie jej stanu technicznego, nieumiejętna obsługa, rutyna i bezmyślność, w tym działanie pod wpływem środków odurzających. Widać z tego, że w układzie człowiek – broń, to nie maszyna jest źródłem zagrożenia, ale jej operator. Broń nie wystrzeli w sposób niekontrolowany, o ile człowiek nie popełni błędu. Nie wolno jej traktować jak magicznego przedmiotu. Należy nad bronią panować – z uwagą, ale bez bojaźni. Jest to narzędzie pracy na pewno bezpieczniejsze niż np. samochód, o czym łatwo można się przekonać poznając codzienne wiadomości. „Nigdy nie kieruj broni do człowieka.” – W takim razie po co w ogóle ją nosić? Ta zasada może wspaniale się sprawdza w kręgach sportowo – myśliwskich, ale broń służbowa w razie potrzeby musi być użyta właśnie przeciwko człowiekowi. Dlatego lepiej zawczasu oswajać się z tą myślą i w odpowiedni sposób przygotowywać do tego. Zwiększy to skuteczność i bezpieczeństwo samego ochroniarza czy funkcjonariusza, bezpieczeństwo osób postronnych oraz, paradoksalnie, bezpieczeństwo osoby, której zagrożono użyciem broni. „Broń noś bez wprowadzonego naboju do komory nabojowej i zabezpieczoną.” – To są kpiny ze zdrowego rozsądku i ewidentny brak zrozumienia do czego służy bezpiecznik. Chyba każdy się zgodzi, że już sam fakt nie przeładowania broni uniemożliwia oddanie strzału, więc po co zabezpieczać? Konieczność odbezpieczenia broni przed oddaniem strzału to dodatkowa czynność, o której strzelający nie raz zapominają w stresie i nie są w stanie oddać strzału. Wielokrotnie można to zaobserwować nawet w cieplarnianych warunkach na strzelnicy. Nawet nie trzeba się domyślać jak ogłupiany w ten sposób pracownik będzie się zachowywał w sytuacji ekstremalnej w rzeczywistości, są na to tragiczne przykłady. Poza tym nowoczesne pistolety są konstruowane właśnie z myślą, żeby bezpiecznie je nosić przeładowane i nie posiadają bezpieczników nastawnych. To samo można przecież powiedzieć też o rewolwerach, wciąż niestety dosyć rozpowszechnionych jako broń służbowa. Omawiana „zasada” to ulubiona szykana pewnego typu kontrolerów, nie mająca żadnego umocowania prawnego. Wbrew panującemu przekonaniu odpowiednia instrukcja policyjna wcale nie narzuca funkcjonariuszom takiego obowiązku, pozostawiając im swobodę oceny sytuacji. Z kolei przepisy dotyczące pracowników ochrony w ogóle nie odnoszą się do tej kwestii. O tym w jakim stanie załadowania przenosić broń powinny decydować względy taktyczne, odebrany system wyszkolenia i konstrukcja samej broni. „Używając broni należy strzelać w nogi. ” – To zdanie brzmiałoby jak żart, gdyby nie fakt, że jest traktowane całkowicie serio prawdopodobnie przez większość użytkowników broni służbowej. Zdarza się też słyszeć, że chodzi o strzały w nogi poniżej kolan. Wiele osób sądzi, że takie są przepisy i co gorsza, wiele tak próbuje strzelać. Tymczasem przepisy dotyczące użycia broni na żadnym poziomie regulacji prawnych, od ustaw po instrukcje, nie mówią w jakie części ciała należy strzelać. W ustawach różnych służb zawarty jest ogólny nakaz dążenia do wyrządzenia jak najmniejszej szkody i zakaz dążenia do zabicia. A co np. jest mniejszą szkodą, mieć przestrzeloną dłoń czy kolano? Albo jak omawiane stwierdzenie ma się do faktu, że osoba ciężko ranna w żołądek ma jeszcze jakiś cień szansy doczekania pomocy i przeżycia, a np. trafiona w tętnicę udową żadnych szans? Przyjmowanie za dobrą monetę poglądów takich jak opisywany prowadzi do niwelowania samemu sobie możliwości działania wynikających z faktu posiadania broni. Nie jest łatwo trafić będącego w ruchu przeciwnika w tułów, a co mówić jeśli ktoś się uprze strzelać mu w nogi. „Oddawać strzał ostrzegawczy w górę.” – Problem strzału ostrzegawczego wymaga odrębnego potraktowania ze względu na to, że taka procedura akurat jest przewidziana w przepisach. Przytoczone stwierdzenie jest łagodzone znanym tu i ówdzie, prawidłowym ogólniejszym zaleceniem kierowania strzału ostrzegawczego w bezpieczne miejsce. Widziałem kilka strzałów ostrzegawczych w górę oddawanych podczas działań pośród wieżowców i uważam, że w dynamicznie zmieniającej się sytuacji to też jest umiejętność, której trzeba się uczyć. I tu dochodzimy do sedna problemu. Ile osób miało możliwość przetrenować strzał ostrzegawczy i wszystkie wezwania i zachowania obowiązujące przed użyciem broni? Na większości strzelnic strzały w górę, w ziemię, w boczny kulochwyt są wprost zakazane regulaminem obiektu jako stwarzające zagrożenie dla bezpieczeństwa. Nie ma co nawet wspominać o ćwiczeniach z partnerem. Programy szkolenia strzeleckiego żadnej ze służb nie przewidują w ogóle ćwiczenia tej według prawa najistotniejszej procedury związanej z użyciem broni palnej. Za to każde postępowanie badające zdarzenia z użyciem broni palnej lub z czynnościami przed jej użyciem (do nich należy strzał ostrzegawczy) sprawdza, czy tryb działania był zgodny z przepisami. A ja pytam: jakim prawem jest wymagane to zachowanie od ludzi nie przeszkolonych? A może nie ćwiczy się tego, bo i tak wiadomo, że w rzeczywistości ten teatrzyk jest niebezpieczny i niewykonalny? „Z bronią nie ma żartów” – co racja, to racja! Jeśliby powyższe twierdzenia były traktowane tylko jako pewne skróty myślowe, można by je pominąć milczeniem. Niestety, są one jednak bezkrytycznie powtarzane w kręgach osób, dla których broń jest narzędziem pracy, i bezmyślnie stosowane. Prowadzi to do szeregu nieporozumień i zahamowań, uniemożliwiając osiągnięcie istotnych postępów w podnoszeniu poziomu wyszkolenia. Dlatego też nieco być może odmienne niż gdzie indziej przedstawienie w tej publikacji problemu bezpieczeństwa i niektórych zachowań w pracy z bronią. Ma to na celu uświadomienie pewnych nie zawsze zauważalnych przeszkód na drodze do podniesienia poziomu tej pracy. Najpewniejszą gwarancją bezpieczeństwa i skuteczności jest obycie z bronią i rozsądek Czołg – gąsienicowy wóz bojowy, przeznaczony do walki z siłami przeciwnika na krótkich i średnich dystansach za pomocą prowadzenia ognia na wprost. Ciężki pancerz i duża mobilność zapewniają czołgom przetrwanie na polu bitwy, a napęd gąsienicowy pozwala na przemieszczanie się z dużą prędkością w trudnym terenie. W komendzie policji najprawdopodobniej zastrzelił się 35-letni policjant. Funkcjonariusze wyjaśniają okoliczności tego wtorek 13 kwietnia około godziny w Komendzie Powiatowej Policji w Kolnie doszło do tragicznego zdarzenia. Zginął 35-letni funkcjonariusz tej jednostki. Ze wstępnych ustaleń na miejscu zdarzenia wynika, że policjant kilka minut przed tragedią był widziany przez kolegów, gdy sam wchodził do swojego pokoju. Gdy po pewnym czasie drzwi pomieszczenia otworzył jeden z pracujących z nim funkcjonariuszy i znalazł go leżącego na podłodze z raną głowy. Na miejsce natychmiast wezwane zostało pogotowie. Lekarz stwierdził zgon mężczyzny. - mówi podinspektor Andrzej Baranowski, rzecznik podlaskiej dotychczasowych ustaleń wynika, że rana najprawdopodobniej była wynikiem postrzału. 35-latek mógł targnąć się na własne policjanta trafiło do prosektorium w Łomży. Będzie przeprowadzona sekcja zwłok. Sprawę wyjaśnia prokurator rejonowy w Kolnie i policja. Popularne przysłowie, że „każda broń raz do roku strzela sama” słyszeliśmy przez 4 lata oficerskiej szkoły niemal na każdym kroku. Późniejsze wojskowe życie potwierdziło w całej rozciągłości jego słuszność. Najszybciej o tym przekonał się podchorąży Jan Wołczyk, bo już na pierwszym roku studiów. Miał pecha. Może to był czysty przypadek? Fakt jest taki, że 54-letni myśliwy oddał przypadkowy strzał z dubeltówki. Pocisk nie poleciał Panu Bogu w okno, ale w okno domu jednorodzinnego. Przebił szyby i żaluzję... W poniedziałek (20 maja) do oficera dyżurnego tarnogórskiej policji wpłynęło zgłoszenie od Wojewódzkiego Centrum Powiadamiania Ratunkowego w Katowicach, że w jednym z domów jednorodzinnych w gminie Ożarowice ktoś wybił szybę. Policjanci pojechali pod podany adres i stwierdzili, że dziurę w oknie i żaluzji zrobił pocisk z broni palnej. WCPR zawiadomiło małżeństwo mieszkające w ostrzelanym domu. Wtedy, gdy pocisk przebił szyby i żaluzję, byli oni, wraz z 2,5-letnim szkrabem, w tym salonie! Zadzwonili na numer alarmowy 112, bo przestraszyli się bez dwóch zdań. Policjanci znaleźli w pokoju pocisk. DO akcji przystąpili śledczy i po kilku godzinach już rozmawiali z właścicielem strzelby, z której padł – jak tłumaczył 54-latek – niekontrolowany, przypadkowy strzał. Przypadkowy, nieprzypadkowy, to jest mniej istotne, bo myśliwy powinien wiedzieć, jak ma obchodzić się z bronią. Teoretycznie grozi mu za oddanie tego jednego, jedynego strzału do 3 lat więzienia. W Polsce mamy 122 tys. myśliwych dysponujących ponad 300 tys. sztuk broni. Gdyby tylko co setny traktował broń, jak pan z Ożarowic, to sądy miałby bardzo dużo pracy.2. Przed grą i po grze zabezpieczaj swoją broń poprzez blokadę spustu, odkładaj w bezpiecznym miejscu. Nigdy nie ufaj sobie i zabezpieczeniom. Podobno każda broń raz w roku strzela sama !!! 3. Gdy nie grasz lufę markera miej zawsze skierowaną w dół. 4.
Podobno każda broń raz do roku sama strzela. To banalne powiedzonko przypomina o jednej ważnej rzeczy – gdy chodzi o broń palną, nigdy dość dbałości o bezpieczeństwo. Z myślą o każdym użytkowniku broni palnej, w tym o osobach, które korzystają ze strzelnicy, by postrzelać rekreacyjnie pod okiem instruktora, wymyślono skrót BLOS, który opisuje najważniejsze zasady bezpiecznego posługiwania się bronią. Co kryje się pod poszczególnymi literami tego skrótu? B oznacza broń. W myśl zasady, że sama wypala raz do roku, należy traktować ją zawsze tak, jakby była naładowana. Co to oznacza? Przede wszystkim podczas transportu broń powinna znajdować się w kaburze lub odpowiednim futerale. Na strzelnicy broń należy wyjmować dopiero na stanowisku strzeleckim. Zabronione jest wyjmowanie roni, np. by ją komuś pokazać. Z tego samego powodu nie wolno też celować w inną osobę, zwierzę czy obiekt. Jeśli masz ochotę na tego typu zabawy, wybierz się na paintball a nie na strzelnicę. Ważną zasadą bezpieczeństwa jest też niezaglądanie do lufy, nie wolno też do niej wkładać palca czy żadnych przedmiotów. L, czyli lufa. W każdym momencie Twojego przebywania na strzelnicy musi być skierowana w bezpieczne miejsce. Dotyczy to nie tylko oddawania strzałów, ale też np. broni leżącej na stoliku, czy poddawanej czyszczeniu. Bezpiecznym miejscem jest tarcza strzelnicza, kulochwyt oraz punkt wskazany jako bezpieczny przez instruktora prowadzącego strzelanie. O jak otoczenie. Każda osoba strzelająca jest zobowiązana do bacznego obserwowania otoczenia. Oczywiście należy słuchać instruktora i to on powinien gwarantować, że strzał po wydaniu komendy jest bezpieczny, ale rzeczywistość bywa zaskakująca. Zawsze może wydarzyć się coś nieoczekiwanego. Warto więc pamiętać o zasadzie, że lepiej nie oddać strzału mimo bezpiecznych warunków, niż oddać strzał, który bezpieczny nie jest. Warto też pamiętać, że instruktor też jest tylko człowiekiem i może czegoś nie dostrzec. Dlatego jeśli tylko widzisz coś nietypowego i budzącego niepokój, czy to w zachowaniu innego użytkownika strzelnicy czy w warunkach zewnętrznych, koniecznie poinformuj instruktora. S czyli spust. Warto pamiętać, że od położenia palca na języku spustowym do oddania strzału jest bardzo blisko. Dlatego nie wolno umieszczać tam palca, jeśli nie chcemy strzelać. W praktyce osobom początkującym zaleca się stosowanie zasady pięciu sekund – przez taki czas palec powinien być umieszczony na języku spustowym. Oznacza to dwie sekundy przed strzałem, sekundę w czasie strzału i dwie sekundy po strzale. Ważne jest też, by tak trzymać palec, żeby nie doszło do przypadkowego ześlizgnięcia się go na język spustowy, bo to jedna z przyczyn wypadków na strzelnicach. O czym jeszcze trzeba pamiętać? Najważniejszą osobą na strzelnicy jest instruktor prowadzący strzelanie. Przez cały czas pobytu na terenie obiektu należy bezwzględnie podporządkowywać się jego poleceniom. To instruktor decyduje o rozpoczęciu strzelania i o jego zakończeniu. Jeśli wyda komendę „stop”, należy zaprzestać strzelania. Do instruktora należy też zwracać się ze wszelkimi wątpliwościami i pytaniami. Ważne, by dokładnie rozumieć każde polecenie i dokładnie wiedzieć, co należy w danej sytuacji robić. Należy mu też zgłaszać wszelkie nietypowe lub podejrzane sytuacja. Obowiązuje zasada: na strzelnicy zawsze lepsza jest nadmierna ostrożność od niedostatecznej ostrożności.
. 754 198 541 553 8 41 213 485